Na een enigszins korte discussie over het nut van maatschappelijk verantwoord ondernemen komt het al snel op het gebruik van standaard managementtools en managementkwaliteiten aan. Zoals eigenlijk bij elk verander/verbeter project, met als onderscheidend vermogen het genereren van extra ‘exposure’ naar prospecten, klanten en andere belanghebbende. 

Het uitgangspunt is dan de huidige situatie die zorgvuldig en adequaat in kaart moet worden gebracht om effectief te zijn. Maar, wat wil je meten, wat wil je weten? Niet gehinderd door enige kennis is elke vorm van verbetering al snel ‘goed genoeg’.

Er zijn ondertussen verschillende tools om je te laten inzien wat bijvoorbeeld je huidige CO2 uitstoot zou zijn. Hoe ver je er uiteindelijk mee wil gaan zal voor elke ondernemer anders zijn. Niet iedere ondernemer heeft het geld en de middelen beschikbaar voor een dergelijk project. En zoals het bij goed projectmanagement behoort te gaan;

• zonder een duidelijke scope dient men niet te beginnen,
• toch slecht gestarte projecten dienen gestopt te worden en opnieuw opgestart te worden.

Misschien makkelijk gezegd maar zoals mij vroeger al ten treuren is benadrukt; meten is weten, gissen is missen.

Het is een feit dat een belangrijke ‘motivator’ om met maatschappelijk verantwoord ondernemen aan de slag te gaan het genereren is van een bepaalde vorm van goodwill bij prospecten, klanten en overige belanghebbende. Hier missen door niet voldoende onderbouwd aan de slag te gaan kan een enorme deuk opleveren.

Bob Schoon