Een van de belangrijkste elementen van (maatschappelijk) ondernemen is bestaansrecht. Een lange termijn visie en een doel zeg maar. Dit bestaansrecht wordt grotendeels door de directe omgeving van de onderneming in stand gehouden. Zo kent elke onderneming zijn eigen belangen groeperingen zoals gemeente, klanten, leveranciers, en werknemers om er maar eens een paar te noemen. De meeste belanghebbenden vinden zich in de directe omgeving van het bedrijf en het is dan dus ook zaak om voor je eigen omgeving te zorgen (deze zorgt namelijk ook voor jou). Lokale ondernemingen zijn nog steeds de hoeksteen van de economie. Doet de omgeving het goed, dan profiteren daar ook de lokale ondernemers van. Letterlijk en figuurlijk investeren in de locale economie. In Engeland hebben ze daar ’n slogan voor: “Buy British”, klinkt een stuk beter dan “Koop Nederlands”, maar het idee blijft hetzelfde.

Neem nou bijvoorbeeld het bedrijfswagenpark. Ogenschijnlijk is er makkelijk financieel voordeel te behalen met het overgaan op het rijden van een milieuvriendelijk(er)e auto. Maar om dan meteen voor de Prius te kiezen gaat wellicht wat ver. Oké, schoner zijn ze op dit moment niet te krijgen (ook al laat wat mij betreft de vormgeving nogal wat te wensen over), maar wat is er mis met een vergelijkbare Europese auto? Heel eerlijk raakt het mij minder als er in Japan mensen ontslagen worden dan wanneer dat in Europa gebeurd, en zo groot zijn die Japanse autofabrieken in Europa nu ook weer niet.

Vanuit het oogpunt van het bestaansrecht is het wellicht een beter idee om lokaal (lees in dit geval Europees, want Nederlandse auto’s zijn al een tijdje van de markt) geld uit te geven. Ondernemen binnen je eigen omgeving, ook voor de overheid zou ik zo zeggen.

Bob Schoon